انتقال داده

سالهاست که محققان در حال تحقیق و بررسی بر روی قابلیت انتقال داده با سرعت ترابیتی در فیبر های نوری هستن، هرچند موفقیت های تئوری زیادی در این زمینه بدست آمده است اما محققان هرگز قادر به تبدیل این تئوری ها به ابزار های کاربردی و نشدند زیرا اگرچه این تکنولوژی می تواند سرعت فوق العاده ای را در مسافت های طولانی ارائه دهد، اما وقتی بار معمول شبکه را وارد آن کنیم، به سادگی از هم می پاشد. اما به نظر می رسد به تازگی تحقیقات مشترکی در این زمینه انجام پذیرفته که نتایج خوبی را در بر داشته است.

به تازگی در اقدامی مشترک، آزمایشگاه Bell Labs نوکیا، اپراتور Deutsche Telekom و دانشگاه تکنولوژی مونیخ توانسته اند این فناوری (بررسی بر روی قابلیت انتقال داده با سرعت ترابیتی در فیبر های نوری ‏) را یک گام به سمت کاربرد نهایی نزدیک تر سازند. در این تحقیق که به صورت آزمایشات میدانی و با شرایط واقعی انجام شده است نشان داده شد که به کمک این تکنولوژی می توان به سرعت ۱ ترابیت در ثانیه دست یافت‎.‎

راز این موفقیت در نوعی تکنیک مدولاسیون جدید نهفته است که «شکل دهی فلکی احتمالاتی» یا «Probabilistic Constellation Shaping» نام دارد. در این روش به جای استفاده از تمامی نقاط فلکی شبکه به صورت یکنواخت (که «الفبای مخابره» نام دارند) مانند فیبرهای معمول، از نقاطی با دامنه کمتر استفاده می کند، یعنی نقاطی که حساسیت کمتری نسبت به نویز دارند.

ظاهرا در روش فوق محققان به ۳۰ درصد عملکرد مطلوب تر به نسبت موارد مشابه قبل دست یافته اند. زیرا بر اساس این تحقیق می توان با روش فوق نرخ مخابره را با وضعیت کانال سازگار نمود. این روش به قدری مؤثر بوده که تیم تحقیقاتی مورد بحث تقریباً به حداکثر سرعت اسمی ارتباط فیبری دست یافتند.

البته این نکته شایان توجه است که تفاوت بسیاری میان آزمون های میدانی و پیاده سازی و مصرف تجاری این فناوری است اما می توان گفت این تحقیق خواهد توانست مسیر را برای دسترسی عمومی به این تکنولوژی در دراز مدت باز نماید.

همان طور که می دانید ارتباط موبایلی نسل پنجم یا ۵G به سرعت در حال توسعه است و شبکه های مخابراتی برای تأمین افزایش تقاضا به پهنای باند فوق العاده ای نیاز دارند. بنابراین استفاده از فیبرهای نوری با نرخ انتقال ۱ ترابیت در ثانیه، می تواند عملکرد بک بون های اینترنت را زیر بار سنگین تضمین نماید.